به گزارش روابط عمومی معدن بوم؛ برگزارکننده ماین‌گپ‌های معدنی(نشست‌های انتقال تجربه و دانش معدن و صنایع وابسته)، در تاریخ 20 خرداد 99، دهمین ماین گپ با موضوع “معدن برای همه” با حضور دکتر سیدرضا عظیمی، مدیر اجرایی و دبیر شورای هماهنگی طرح احیاء، فعال‌سازی و توسعه معادن کوچک‌مقیاس و جناب آقای مجید مصاحبی، فیلم‌ساز در حوزه‌های معدنی، به‌صورت زنده در صفحه اینستاگرام “معدن بوم” برگزار گردید.
مهمان اول این گفتگو، جناب آقای دکتر عظیمی در پاسخ به این سؤال که چگونه میتوان مبحث معدن را با خانواده ها مرتبط ساخت، گفت: معدن یک موهبت و نعمت الهی است و با توجه به ذخایر بالای مواد معدنی این نشان از برکت این ماده با ارزش بوده و می بایست معادن را برای آیندگان نیز حفظ کرد.
وی با اشاره به فیلم‌هایی با موضوعات معدن از جمله ” استرایک”، “معدن شماره 9” و “The Mine” جنبه‌های مختلف فعالیت معدنی از جمله معنویت عجین شده با آن، استقامت، فداکاری، ترس و نگرانی‌های یک معدن کار را بیان کرد و افزود: نقش خانواده در این نگرانی‌ها بسیار مؤثر است و اینگونه فیلم‌ها می‌تواند جایگاه اجتماعی معدن و همچنین ارتباط آن با خانواده را به‌خوبی به تصویر بکشد.
ایشان افزودند: باید فرهنگ‌سازی گسترده ای در بخش معدن صورت بگیرد و صنایع معدنی و معدنکاری را به شیوه‌ای درست به خانواده‌ها معرفی کنیم تا نگاه به بخش معدن تغییر یابد، میتوان در این زمینه نوابغ معدنی را پررنگ‌تر کرده و سلبریتی های معدنی را معرفی کنیم، حتی با اجرای کنسرت در معادن می‌توانیم زیبایی‌های معدن را بهتر به نمایش بگذاریم، همچنین با استفاده از بازی‌های کامپیوتری معدنی، مطرح کردن داستان‌های معدنی و تهیه و ساخت اسباب‌بازی و کتاب داستان‌های سه‌بعدی معدنی برای کودکان می‌توانیم باعث یادگیری اصطلاحات معدنی در ضمیر ناخودآگاه آن‌ها شویم و کمک کنیم تا آن‌ها تصویرسازی ذهنی درستی از معدن داشته باشند. همچنین می توان بیشتر روی نمادها متمرکز شده و از آن‌ها نهایت استفاده را برد.
وی در پایان افزود: میتوان استارتاپ هایی در حوزه ژئوتوریسم در بخش معدن ایجاد کرد و نمادسازی‌هایی در این بخش انجام داد که خود عامل ایجاد انگیزه مابین دانش آموزان شود و آن‌ها را به سمت معدن برای ساختن آینده کاری جذب نمود. همچنین می بایست رتبه‌های برتر کنکور را به سمت رشته مهندسی معدن و علوم زمین سوق دهیم و با فرهنگ سازی بتوانیم افزایش سرمایه‌گذاری‌ها در این بخش را شاهد باشیم.
در بخش دوم این گفتگو، مجید مصاحبی فیلم سازی که ساخت 11 فیلم مستند با موضوع معدن را در کرنامه خود دارد، گفت: ما در ابتدای امر هیچ شناختی نسبت به معدن نداشتیم و به‌واسطه همکارانیکه به‌صورت جدی در زمینه معدن فعالیت می‌کردند، وارد این عرصه شدیم و با شروع پروژه ساخت یک مستند در معدن تیتانیوم کهنوج به این حوزه علاقه‌مند و بیشتر به اهمیت حوزه معدن در کشورمان پی بردیم. اساس کار یک فیلم ساز در حوزه معدن، ایجاد یک نقطه تلاقی بین معدن و سینمای مستند است تا از این طریق بتوان معدن را از حالت خاص و تخصصی بودن خارج کرده و به جامعه پیوند زد.
وی در ادامه افزود: ابتدا تصوری که به معدن داشتم اینگونه بود که معدن را یک مکانی تاریک و تنگ در دل زمین می دانستم که طبیعتا برای ساخت فیلم مناسب نخواهد بود، اما به زودی متوجه شدیم که در معدن از جذابیت‌های بصری بسیاری وجود دارد که می توانند اتفاقات مطلوبی را برای این بخش رقم بزنند، همچنین در برگزاری جشنواره تخصصی عکس معدن(جشنوراه کیمیا) که به همت سازمان توسعه و نوسازی معادن و صنایع معدنی ایران برگزار می گردد، به این مهم پی بردیم که این معدن و هنر می‌توانند با هم پیوند بخورند.
وی در پاسخ به این سؤال که چگونه جذابیت ها و واقعیت های معدن را به واسطه هنر نمایش دهیم گفت: برای علاقه‌مندان حوزه هنر، محیط‌هایی مانند معدن که امکان حضور اکثریت جامعه در آن‌ها نباشد محیط‌های جذابی برای ساخت فیلم مستند هستند ، البته نظر شخصی من این است که ساخت یک فیلم از یک معدن راه‌حل مناسبی نیست و فیلم‌هایی که معرف یک موضوع خاص هستند و به آن می‌پردازند بیشتر جنبه تبلیغاتی دارد، ولی فیلم‌سازی از وقایع معدنی باعث درگیری فیلم‌ساز با معدن شده و راه شناخت مطلوب‌تری را در جامعه در پی خواهد داشت.
وی در ادامه افزود: زمانی که ساخت فیلم در معدن تیتانیوم کهنوج را آغاز کردیم، بیشتر به موضوعات اقلیمی مانند کپرنشینی که محیط جذابی را برای فیلم ساز ایجاد می‌کند، پرداختیم. کما اینکه متاسفانه با وجود ثروت عظیمی چون تیتانیوم در آن منطقه، مردم انها در فقر به سر می‌برند. باید اشاره کرد که فیلم‌سازی و عکاسی در حوزه معدن به‌صورت غیرمستقیم مطلوب تر می باشد، زیرا به‌صورت مستقیم جنبه تبلیغاتی پیدا می‌کند و باید این مهم مورد توجه فعالان حوزه معدن و همچنین فیلم ساز و سایر اهالی هنر قرار گیرد.
مصاحبی در پاسخ به این سؤال که چگونه میتوان معدن را با استفاده از هنر زیباتر جلوه داد گفت: طبیعتاً اگر بتوان موقعیت شناخت معدن را برای جامعه هنرمندان به‌واسطه بازدیدها و فعالیت‌های متخصصان در این حوزه فراهم کرد، میتوان گستره وسیع‌تری از مخاطبان را به حوزه معدن علاقه مند کرد، که بتوانیم به این واسطه صاحب آثار جدیدی در حوزه هنر می شویم. وقایع بسیار جذابی در معدن رخ می‌دهد و جدای از بحث تخصص، محیطی است که یک رئالیسم جادویی با آن همراه بوده و بهانه‌ای را به هنرمند می‌دهد که بتواند خلق اثر نماید.
در اولین سال تجربه جشنواره عکس معدن، مجموعه‌ای از آثار به دست ما رسید که حتی جامعه داوران را به وجد آورد، به دلیل اینکه شاید از مجموعه سنگ و چیزهایی که از هنر خشن‌تر هستند ما تصور آثار این‌چنینی که قابل دفاع باشد را نداشتیم.
وی در ادامه افزود، در سال دوم جشنواره تدابیری اندیشیدیم که بتوانیم خلق اثار جدید را افزایش داده و محدودیت ها را برداریم، در این راستا جامعه معدنی و عکاسان را با برگزاری بازدیدها و تورهای عکاسی به هم وصل کردیم و از این طریق هنرمندان عکاس وارد محیط معدنی شدند و در نتیجه خلق اثر مضاعف شد.
فعالین معدنی می بایست جامعه هنری و عکاسی را به بازدید از معدن دعوت کنند، چون با ورود یک هنرمند به محیط معدن، قطعاً ایده های بسار زیادی خواهد داشت و در واقع این همان چاشنی هست که قرار است طعمی به معدن بدهد.
